Hij fluit goedkeurend tussen zijn tanden, deze jongen met wie ik even in gesprek raak op en feestje. Clinton Hill, mijn nieuwe buurt in New York deze zomer, heeft ‘street cred’. Dit in tegensteling tot Brooklyn Heights, waar ik vorige zomer woonde en wat een keurig aangeharkte wijk is vol goede restaurants, sfeervolle boetiekjes, lieve cafeetjes en dure brownstones waar rijke families nannies inhuren om voor hun kroost te zorgen. Nee, dan Clinton Hill! Waar de vervallen brownstones nog maar net ontdekt zijn door de oprukkende yup, waar de kunstacademie een brug slaat tussen oude vrijstaande villa’s en het getto van de projects, waar studenten op hun skateboard door de straten suizen en rappende ‘nigga’s’ je verbaal om de oren slaan vanuit openstaande autoraampjes. Hier geen modieuze kledingwinkels, maar goedkope dollarshops. Geen dure restaurants, maar trendy pizzajoints. Geen ‘biergartens’, maar wel verstopte cocktailbarretjes.

Voor ik hierheen verhuisde wist ik weinig van Clinton Hill. Ik kende het vaag uit het nummer Brooklyn’s Finest van Jay-Z (Clinton Hill… you won’t stop nigga!), maar verder was ik afhankelijk van google waar ik nieuwsberichten vond met koppen als “Man (23) shot down”, “Clinton Hill resident fights Citi Bike Docking station”, “Doing up townhouses is a great hobby” en “Modern Carriage house for $4.875.000” En daarmee werd mijn nieuwe buurt aardig goed gekarakteriseerd: een opkomende yuppenwijk met een rauw randje, waar goedkope flatgebouwen worden omgeven door brownstones, die in rap tempo worden opgeknapt en waar hippe restaurants en bars als paddenstoelen uit de grond schieten. Ik behoor hier tot de voorhoede en dat voelt altijd fijn 😉

Clinton Hill werd in 1670 door Nederlandse kolonisten van de inheemse Lenape gekocht om er tabakplantages aan te leggen. De heuvel bood een prachtig uitzicht op de East River en op Manhattan (nog steeds kan ik tussen de hoge gebouwen door de verlichte Chrystler Building zien liggen vanuit mijn raam). Rond 1840 werd Clinton Hill een buurt waar de rijken van New York zich vestigden. Of, zoals de dichter Walt Whitman het in 1846 verwoordde: Clinton Hill was bedacht voor “diegenen die vastberaden waren te ontsnappen aan de geslotenheid van het stadse leven” (I love Walt Whitman: hij woonde, net als ik, in Brooklyn Heights én in Clinton Hill….ik zie overeenkomsten! -Voor de liefhebber: zijn adres was 99 Ryerson Street waar hij in 1855 Leaves of Grass schreef. Ook weer genoteerd.)

Clinton Hill is, net als Brooklyn Heights overigens (ik blijf overeenkomsten zien!), een officieel ‘historical district’. Dat komt met name door de vrijstaande villa’s (incusief keurige gazons) op Clinton Avenue (zo’n vijf minuten lopen van mijn huis). Hier bouwde Charles Pratt onder andere een huis voor hemzelf en, bij wijze van huwelijksgeschenk, villa’s voor vier van zijn kinderen (er staan er nog drie van overeind). Meneer Pratt verdiende zijn fortuin met het rafineren van olie (rond 1874 ging hij in zee met mr. Rockefeller’s Standard Oil -dus, dan weet je het wel -qua fortuin dan…) en hij richtte het gerenomeerde Pratt Institute op (de kunstacademie), die een prachtige beeldentuin heeft die als een oase van rust verscholen ligt tussen de gebouwen van de campus (heerlijke plek om in het gras een boek te liggen lezen! -Walt Whitman bijvoorbeeld.).

Overigens is Clinton Hill ook al gevonden door de sterren. Susan Sarandon schijnt hier een huis te hebben, net als Adrian Grenier (Entourage), Jeffrey Wright (Casino Royale, Hunger Games), Rosie Perez (In living color, White men can’t jump) en rapper Mos Def. Ik houd mijn ogen open en doe verslag als ze naast me in de yoga studio staan (zoals Emily Mortimer van Newsroomvorig jaar in Brooklyn Heights) -promiss.